روابط ساختاری مدل آسیب پذیری سه گانه برای نشانه های اختلال اضطراب فراگیر

مدل آسیب پذیری سه گانه بر تعامل سه نوع آسیب پذیری در شکل گیری و ماندگاری اختلالات هیجانی تاکید دارد. برخلاف برجستگی این مدل، پژوهش کافی برای ارزیابی تجربی آن، انجام نشده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی مدل آسیب پذیری سه گانه برای اختلال اضطراب فراگیر با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری است. برای این منظور 320 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و به پرسشنامه هایی که در اختیار آنها گذاشته شده بود پاسخ دادند. ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد که مدل فرضی با مدل اندازه گیری برازش دارد. نتایج نشان داد که روان رنجورخویی و برون گرایی با واسطه گری فقدان کنترل ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی بر روی اختلال اضطراب فراگیر اثر معنی داری دارند. علاوه بر این مدل فرضی نسبت به مدل های جایگزین از برازش بهتری برخوردار بود. یافته های این پژوهش در کنار حمایت از مدل آسیب پذیری سه گانه برای اختلال اضطراب فراگیر، چهارچوب مناسبی برای سبب شناسی این اختلال ارائه می دهد.